Առաջին հայացքից այստեղ տեսնում ես սիրո պատմություն: Տեսնում ես սիրահարված պատանի,
նստած քարերին ՝ իր սիրելիով զմայլվելիս: Ապա տեսնում ես տարիքն առած մի տղամարդու,
որ շարունակ կրկնում էր այն աղջկա անունը, որին այդքան սիրեց, սակայն ճակատագրի քմահաճույքով
բաժանվեց նրանից: Տեսնում ես ծերունու սիրով բոցավառված աչքերը իր սիրելիին ճանաչելիս: Տեսնում ես նրա հոգեկան աշխարհի փոթորիկները, ափսոսանքը:
Սակայն դասարանում քաննակումից հետո հասկացա, որ հեղինակը չի ցանկացել փոխանցել սիրո
պատմություն, այլ ցանկացել է ցույց տալ հայերի կոտորածների հետևանքով իրարից բաժանված
անհատների: Նրանք բաժանվել են: Նրանք պարզապես իրարից հեռացել են: Նրանց ներսում ոչինչ
չի փոխվել, սակայն փոխվել է նրանց բաժանվող տարածությունը: :
Комментариев нет:
Отправить комментарий